Piękne to życie. W białej, szorstkiej pościeli. W białej, szorstkiej ciszy, kiedy tylko słyszysz bicie własnego serca przez automat. Piękne jest to życie. W białym, szorstkim umyśle, który myśli tylko o jednym- utrzymać ciało przy życiu. A przecież nie Tobie na tym zależy. A on, skubany, ma jeden cel- wykluczając wszystkie inne czynności myślowe- bo fizyczne już dawno zatrzymał- oddychaj Kaśka. No i tak oddycham.A on nie pozwala mi zamknąć oczu.

Sprawiłeś, że Ci wierzyłam, chociaż to gówno było nieprawdą.